Door Arno Vonk en Jeroen de Wilde
In: KengetallenKompas 2007
De verwachting dat 50% van de inspanning 50% van de resultaten oplevert blijkt een veelgemaakte gedachtefout te zijn. In veel gevallen blijkt een klein, belangrijk deel een overheersend effect te hebben. De Italiaanse econoom Vilfredo Pareto merkte in 1897 als eerste op dat er een onevenredige verhouding bestaat tussen oorzaken, input of inspanning en de resultaten, output of beloning.
Dit Pareto-principe staat bekend als de 20-80 regel; 20% van de inspanning zorgt voor 80% van de beloning. In de vroege fasen van het bouwproces kunnen wij dit principe ook toepassen op de bouwkosten. Voor elk gebouwtype zijn bepaalde onderdelen zeer kostenbepalend; denk hierbij aan functie (bijvoorbeeld kantoor, wonen of recreatief), locatie (bereikbaarheid), vorm (architectuur) en materiaalkeuze (marmer of baksteen). In de ontwerpfase richten wij ons dan ook op de belangrijkste onderdelen die het grootste gedeelte van de kosten bepalen. De overige onderdelen, zoals detaillering en afwerkingsniveau zullen slechts een beperkt deel van de kosten bepalen. In de uitwerking van het plan vergen deze onderdelen daarentegen veel tijd om ze op een goede wijze technisch uit te werken.
In de inititatieffase passen we het Pareto-principe toe door het gebruik van kengetallen. Doordat nog zeer veel onduidelijk is binnen het project kan een redelijke raming gemaakt worden van de verwachte kosten door kengetallen te gebruiken en deze aan te passen aan de specifieke wensen van het project (afwerkingsniveau, locatie). Hierdoor is slechts van belang dat het soort project bekend is, de grootte van het project, het gewenste kwaliteitsniveau en de locatie. Het Pareto-principe is een benaderingswijze die het mogelijk maakt op een snelle manier een juiste benadering van de kosten te verkrijgen.
Heeft u vragen of bent u geïnteresseerd in een inhoudelijke kennismaking?
Neem contact met ons op